Recenzja w formie graficznej:

Recenzja w formie graficznej:

Recenzja w formie graficznej:

Recenzja w formie graficznej:

„Coldplay. Życie w trasie” to książka, w której znajdziecie wiele ciekawych historii jakie działy się podczas trasy na przestrzeni wielu lat. Matt z własnej perspektywy przedstawia wszystkie wydarzenia w ciekawy sposób, pokazując chłopaków z Coldplay jako świetnych ludzi. Z małego bandu, stali się genialnym rockowym zespołem, który sprzedał miliony płyt i ma swoich wielbicieli na całym globie. Pamiętajcie jednak, że nie jest to biografia zespołu, ale jak to Matt zaznaczył, chłopaki nad takową dopiero pracują. To jest bowiem książka o momentach z trasy czasem lepszych a czasem gorszych. Świetna gratka dla fanów Coldplay.

Podsumowując, to krótka, ale raczej treściwa lektura. Dowiemy się z niej wiele o aspektach często pomijanych w takiego typu publikacjach, chodzi mi głównie o te wszystkie pozasceniczne momenty w karierze zespołu. Poczytamy  trochę o życiu prywatnym muzyków, choć tego typu informacji brakowało mi w książce, ale przede wszystkim poznamy trudną drogę wspinania się zespołu po kolejnych szczeblach kariery, opowiedzianą z perspektywy roadie. Dostaniemy interesującą i niezwykłą historię grupy ludzi, która połączyła się i osiągnęła coś naprawdę wielkiego, podaną w okraszonym niewybrednymi żartami, pewną dozą przesady i kilkoma sekretami zespołu wydaniu. Po lekturze nabrałam ogromnej ochoty na wybranie się na koncert Coldplay, ale niestety w najbliższej przyszłości będzie to dla mnie niemożliwe. Pozostaje mi ponowne słuchanie moich ulubionych płyt i singli, dzięki którym zakochałam się w zespole.

Podsumowując, książka jest obowiązkową pozycją dla ludzi ciekawych co się dzieje na backstagu koncertów Coldplay i innych zespołów. Dowiecie się tutaj naprawdę mnóstwa rzeczy z branży muzycznej. Każdy fan Coldplay powinien ją przeczytać, a jeśli tak jak ja, lubicie niektóre piosenki tego zespołu i jesteście ciekawi tej książki, nic nie stracicie, a zyskacie dużo. Dzięki książce będę chętniej wybierała ich piosenki do posłuchania i naprawdę podziwiam teraz ludzi z ekip technicznych :)

To nie jest pozycja tylko dla fanów Coldplay – jednego z najpopularniejszych zespołów pop rockowych. Każdy, kto choć trochę interesuje się muzyką, powinien tę książkę wziąć do ręki. Bo „Coldplay. Życie w trasie” to relacja kogoś, kto członkiem zespołu nie jest, ale zna go od podszewki. To wspomnienia Matta McGinny – człowieka odpowiedzialnego za sprzęt.

Choć książka „Coldplay. Życie w trasie” różni się bardzo od książek czytanych przeze mnie do tej pory, jej lektura sprawiła mi dużo przyjemności. Dzięki McGinnowi poznałem interesujące określenia, takie jak: „Carp”, „Delay Tower” i „Knobhead”, zwiedziłem kawał świata i nieraz się uśmiechnąłem. Sprawiła także, że mimo iż jestem fanem ciężkiego grania, zacząłem słuchać także Coldplay. Utwór Matta McGinna polecam wszystkim czytelnikom, którzy chcą poznać życie w trasie i obalić pewne funkcjonujące w branży muzycznej stereotypy.

Ta książka to hołd złożony przez tak zwanego technicznego nie tyle samym Coldplay, których uważa za wspaniałych przyjaciół, ale też dość szczegółowy opis pracy, jaką musi wykonać sztab ludzi, by osoby które zapłaciły za bilety zobaczyły i usłyszały wspaniałe widowisko. Wiadomo, najważniejsi są artyści, ale kiedy muszą stanąć na wielkiej scenie, otoczeni tonami sprzętu – pomoc i wsparcie, a często zimna krew u ekipy są niezbędne.

Matt McGinn od razu uprzedza, że jego książka nie będzie opisem ekscesów erotyczno-alkoholowych. Przedstawia uczciwie blaski i cienie swojej pracy i wiemy jedno – on i rocka i Coldplay, i to co robi – po prostu kocha. Prawdziwy szczęściarz.

Recenzja w formie graficznej:

„Coldplay. Życie w trasie” to bezcenna relacja kogoś, kto członkiem zespołu nie jest, a jednak zna go od podszewki. To wspomnienia Matta McGinna – człowieka odpowiedzialnego za sprzęt i wszelkie sprawy techniczne w trakcie tras koncertowch – który razem z Coldplay jest od początku. Sam był kiedyś gitarzystą w nieznanym zespole, ale z powodu braku perspektyw przyłączył się do Chrisa Martina i jego kolegów. Wtedy byli nieznaną grupą z wielkimi ambicjami, dziś są mega gwiazdą zapełniająca największe stadiony i sale koncertowe świata.

Spodobał mi się rozdział traktujący o powstawaniu trzeciej studyjnej płyty Coldplay X&Y. Matt do studia został zaproszony przez gitarzystę zespołu – Johnny’ego Bucklanda. Chociaż dziś krążek ten jest ceniony przez fanów i wielu nie wyobraża sobie twórczości Coldplay bez takich piosenek jak Fix You, Talk czy What If, materiał na album powstawał w bólach. Swoją cegiełkę w budowanie tego krążka dołożył i sam McGinn. Jego gitarowy riff wykorzystany został w otwierającej album piosence Square One.

Dla mnie książka Coldplay. Życie w trasie jest nie tylko zbiorem kilku ciekawostek o ulubionym zespole, ale przede wszystkim czymś, co otworzyło mi oczy. Po raz pierwszy zdałam sobie sprawę, że żaden koncert by się nie odbył bez pomocy i czujnego oka techników. Pouczająca lektura.

Recenzja w formie graficznej:

siążka z dużym prawdopodobieństwem zachwyci fanów zespołu, a także osoby interesujące się sprzętem muzycznym i techniczną stroną koncertów. Jestem przekonana, że w tej kwestii Wasza ciekawość zostanie zaspokojona, gdyż książka Matt’a jest wspaniałym źródłem wiedzy o przebiegu tras koncertowych oraz  problemach, jakie na swojej drodze napotykają członkowie ekipy. Książka Matt’a to także unikalne spojrzenie na zespół i pracę, jaką wykonał w drodze na szczyt. W końcu Matt zna ich niemal od początku i sporo z nimi przeszedł.

Recenzja w formie graficznej:

Jest jedna rzecz, która zasługuje na niezaprzeczalne uznanie. To jak książka została wydana, jest niepodważalną zaletą publikacji. Tłoczona, kolorowa okładka. Przejrzysty podział na rozdziały z dużą, wyraźną czcionką. Do tego wkładki z kolorowymi, wyrazistymi zdjęciami. W zasadzie nie wiem po co tak to zachwalam. Wystarczy spojrzeć na wydawcę. Tego typu porządna oprawa graficzna, to przecież standard w wydawnictwie SQN, powinnam się już do tego przyzwyczaić.

Jeśli chcesz dowiedzieć się czegoś więcej o pracy roadie – to książka dla Ciebie. Jeśli chcesz wiedzieć czegoś więcej na temat grupy Coldplay – to też książka dla Ciebie, choć nie uzyskasz z niej tylu informacji, ile wycisnąłbyś z typowej biografii. Nie mniej uważam, że jest to lektura godna polecenia, nie tylko dla fanów, ale także dla osób zainteresowanych tytułowym „życiem w trasie”.

Książka jest godna polecenia nie tylko dzięki zawartym w niej kulisowym treściom, ale także ze względu na swojski, luźny, przejrzysty styl, jakim posługuje się autor. Sam podkreśla, że nie będzie opowiadał zwięźle. Jego opowieść ma ciekawić i tak jest. Sprawdzisz?

Miłym dodatkiem są również zamieszczone co kilkadziesiąt stron wkładki ze zdjęciami zza kulis koncertów, z samych występów i prywatnych kolekcji autora i jego przyjaciół. Dorzucone do nich zabawne opisy sprawiają, że czujemy się jakbyśmy oglądali album rodzinny. I to również należy przyznać McGinnowi: pokazał, że Coldplay i wszyscy jego współpracownicy to jedna wielka rodzina, która wspiera się, gdy trzeba i kłóci, gdy puszczają nerwy. Pokazał, że nie spędzają ze sobą czasu, bo muszą, a chcą i starają się stworzyć jak najwięcej godnych zapamiętania wspólnych wspomnień (mimo że o niektórych incydentach woleliby zapomnieć). Udowodnił także, że show biznes i tworzenie muzyki  to nie tylko sztuczne uśmiechy, a współpraca i pasja, a rockandrollowy styl życia to nie tylko wielkie wariactwo, a spełnianie własnych marzeń łączące się z unikalną odpowiedzialnością. I chwała mu za to.

Jestem z tych, którzy lubią wynosić pamiątki z koncertu. Kostka do gitary, setlista czy pałka perkusyjna – jeśli uda mi się zdobyć którąś z nich, jestem przeszczęśliwa. Czasem pomocni okazują się właśnie roadie, do których można się uśmiechnąć po koncercie i poprosić o leżącą na scenie, nikomu już niepotrzebną kartkę z wypisanymi tytułami utworów. McGinn w swojej książce udziela kilku cennych rad, jak widz nie powinien, lub właśnie powinien, się zachowywać, jeśli chce zostać zauważony przez roadiego i obdarowany upragnionymi pamiątkami. To był jeden z moich ulubionych fragmentów, z którego wyciągnę wnioski, a do rad dostosuję się na najbliższych koncertach. Po tej lekturze na pewno zacznę z większą uwagą przyglądać się osobom, które w pocie czoła biegają przed koncertem po scenie rozstawiając sprzęt, a po nim zwijają kilometry kabli. Uwierzcie, że nie chodzi tylko o kable, chodzi o wiele więcej, o czym przekonacie się czytając „Coldplay. Życie w trasie”.

McGinn ukazuje swoją historię, życie z Coldplay’em, trasy koncertowe, pracę. Bardzo mało fragmentów poświęcił samej formacji, na próżno szukać tu tych „smaczków”, których oczekuje się sięgając po książki o swoich idolach. Tytuł jest więc moim zdaniem naprawdę mylący, chociaż już sama okładka mnie bardzo zachwyciła. Na plus jest oczywiście sposób wydania, charakterystyczny dla wydawnictwa SQN, który bardzo lubię. Myślę, że nie da się wydać muzycznych biografii lepiej. Jak zwykle mamy porcję zdjęć, przejrzysty układ i zachwycającą szatę graficzną. Szkoda jedynie, że sam autor nie dorównał treścią do samego wydania. Mimo to, jako nieobiektywna fanka zespołu i tak z chęcią przyjęłam tę książkę na swoją półkę i innym wielbicielom radzę to samo.

Uzupełnieniem starannie wydanej książki są ilustracje z koncertów i życia w trasie, opatrzone dodatkowo humorystycznymi podpisami. Pozwalają jeszcze lepiej wgłębić się w życie ekipy i zobaczyć Coldplay nie na scenie, lecz w czasie przygotowań.

Podsumowując: Coldplay. Życie w trasie to pozycja obowiązkowa dla fanów wspomnianej grupy. Oferuje wiele ciekawostek na temat pracy muzyków i ich współpracowników. Po jej lekturze nie pozostaje mi nic innego, jak życzyć zespołowi kolejnych udanych albumów oraz występów.

Krótko podsumowując, bo nie ma potrzeby rozwlekać całej sprawy: jeżeli jesteś fanem zespołu powinieneś sięgnąć po „Coldplay. Życie w trasie” bez dwóch zdań. Na polskim rynku próżno szukać innej publikacji dotyczącej Chrisa Martina i spółki, a ta jest wystarczająco dobra, by ją sobie nabyć i poznać kilka ciekawych historii dotyczących zespołu. Jeżeli zaś grupy tej nie znasz/nie trawisz, to lepiej wydać pieniądze na coś innego – w końcu żyjemy w czasach, gdzie książek o muzyce jest prawdziwe zatrzęsienie.

Chris Martin, Guy Berryman, Jonny Buckland i Will Champion oczywiście się tu pojawiają, bo – pomimo swoich beznadziejnych spodni i kiepskich fryzur – stali się przecież prawdziwą gwiazdą rocka. Ich kariera stała się też początkiem życiowej przygody Matta McGinna. W samej książce króluje rock’n’roll, ale nie ten znany nam ze sceny, z blasku fleszy czy relacji telewizyjnych, lecz ten od tej bardziej brudnej i praktycznej strony, która (jak się okazuje) jest nie mniej ciekawa.

Książkę czyta się szybko i z uśmiechem na ustach – dawno nie miałam tak pozytywnej książki w ręce. Mogłoby się wydawać, że będzie to opowieść o tym, jak Matt podał sprzęt chłopakom i pod koniec dnia wypił piwko. Nie. To zbiór naprawdę ciekawych historii, początków o których nie miałam pojęcia i koncertów, na których chciałabym być. Polecam fanom!

    Ta książka należy do tych, które czytało mi się lekko, szybko i przyjemnie. To było miłe z całą załogą pracującą na sukces zespołu. Ciekawe historyjki ubarwiały tekst, dzięki nim nie raz zaśmiałam się pod nosem. Polecam fanom Coldplay, dobrze jest poznać trud tras koncertowych, ile osób potrzeba, aby wszystko działało tak, jak trzeba. Dzięki „ Coldplay. Życie w trasie” naprawdę można docenić i zauważyć wszystkich pracowników, którzy nie wychodzą na scenę. Dobrze, że Matt podjął to wyzwanie.

Gdyby tego było mało, na koniec dorzucę jeszcze jedną ważną cechę tej książki: to nie jest publikacja tylko dla fanów zespołu Coldplay. Jak już padło na samym początku, nie jest to biografia, w związku z czym dla zrozumienia treści nie jest kluczowa znajomość repertuaru zespołu czy pewnych faktów z jego życia. Pokuszę się wręcz o stwierdzenie, że Życie w trasie przypadnie do gustu nawet przeciwnikom tego zespołu! Czemu? Ponieważ jest to panorama muzycznego zaplecza, drogi do sławy, a przede wszystkim znaczenia więzi międzyludzkich, których obecność aż emanuje ze stron tej opowieści. Polecam bardzo serdecznie wszystkim osobom zafascynowanym muzyką – bez względu na gatunek i brzmienie!

Ton książki wydaje się uczciwy. Roadie nie skupia się tu na dramatach, nie pragnie wstrząsać czytelnikiem. Zamiast tego wykorzystuje fakty z życia zespołu jako tło do przedstawienia siebie. Opisy jego typowych dni nie są wcale nudne. Całość nie jest w porządku chronologicznym, co mnie nieco zdziwiło. Można przypuszczać, że autor zastosował ten zabieg, ponieważ jak sam sugeruje pokazy, miejsca, miasta mają tendencję do rozmazywania się w wielomiesięcznej trasie. Wiele z tych opowieści wydaje się powielać, a jednak za każdym razem wydarza się „coś” charakterystycznego. Książka kipi humorem, a dodatkowo jest wzbogacona o wiele anegdot. Autor w zabawny, ale i pełen szacunku sposób relacjonuje wydarzenia. Zdaję sobie sprawę, że pewnie wiele zataił nie chcąc utracić swojej pracy, ale mimo to przekaz jest wciąż niesamowitym spojrzeniem do wnętrza funkcjonowania ogromnej muzycznej trasy koncertowej. Całość została ubarwiona kolorowymi fotografiami. Czyta się ją migiem.

Zyskałam też ogromną wiedzę na temat ludzi, którzy nie zyskali sławy, a mają też olbrzymi wkład w sukces Coldplay’a. Na scenie widzimy tylko piosenkarzy i gdzieniegdzie małych ludków, na których i tak nie zwracamy uwagi. A oni są i to dzięki nim możemy przeżywać te wspaniałe chwile pod sceną. Teraz będę zwracać większą uwagę na małych śmiertelników kręcących się koło zespoły, bo oni wcale nie są mali. Są naprawdę kimś wyjątkowym.

“Życie w trasie” to prawdziwa perełka dla fanów zespołu i ludzi,którzy interesują się pracą jaką ma roadie . Gorąco polecam, nawet jeśli nie znajcie/nie lubicie tego zespołu. Przynajmniej poprawicie sobie humor, a nóż polubicie zespół tak bardzo jak jego fani Coldplace? W każdym razie nie można narzekać – jak każda książka tego typu , ma w sobie coś dla każdego i przede wszystkim nie jest to niepotrzebna koloryzacja historia grupki szurniętych studenciaków. Jest to historia ciężko pracujących ludzi z pasją,których otaczają podobni ludzie, bez których nie byłoby tych wszystkich koncertów.

Rola roadie jest niezastąpiona w dzisiejszym muzycznym show-biznesie. Coldplay. Życie w trasieto świetnie napisana i wydana historia zwykłego człowieka, który uważa się za największego szczęściarza na ziemi. Coldplay oczarował go od pierwszego spotkania. Czy oczaruje również was? 

Do lektur wybitnie długich książka ta nie należy, jednak wciąga za sprawą lekkości języka i wielu zabawnych historii, opowiedzianych przez autora. Sądzę, że jest to lektura obowiązkowa nie tylko dla fanów samego Coldplay, ale także dla osób, które interesują się rynkiem muzycznym, a w szczególności trasami promującymi albumy, bowiem smaczków, ciekawych pojęć i nowinek technicznych tutaj na ten temat nie brakuje. Szkoda jedynie, że opowiadana przez Matta McGinna historia kończy się razem z zakończeniem Viva la Vida Tour w 2010 roku, ponieważ kulisy dwóch ostatnich tournee zespołu zostają dla nas tajemnicą. Kto wie, może to właśnie one przysporzyły najwięcej kłopotów i niosły za sobą najwięcej niechcianych wpadek podczas występów na żywo. O to możemy spytać jedynie autora książki.