Podsumowując – polecam. Aquilus jest zdecydowanie lepszy od poprzedniej części. Nie dosyć, że dłuższy, to nie pozostawia tego “niedosytu”, który czułam po lekturze Desmonda. Zdecydowanie idealnym wypełnieniem jest choćby minimalne zapoznanie się z grą, gdyż dopiero wtedy przeżycia w Assassin`s Creed. Aquilus. nabierają trójwymiarowości.

Komiks „Assassin’s Creed: Aquilus” wprost urzeka klimatem. Aż chce się wsunąć noże do smarowania masła pod rękawy i skakać po taboretach. No może trochę przesadziłem – wystarczy ukryć twarz pod kapturem, lekko podnieść ramiona, i pochylić głowę. Wtedy każdy będzie wiedział z kim ma do czynienia. Scenariusz, rysunki, kolory – nie mam do nich żadnych zastrzeżeń. Te trzy elementy złożyły się na dzieło, które powinien posiadać każdy przeciwnik Templariuszy. Plusem jest też to, że w każdym momencie można podejść do półki i przeżyć ponownie niesamowite historie.

Komiksy będą dla fanów uniwersum świetnym kąskiem. Jest w nich zawartych wiele ciekawostek ze świata Assasynów, dodano opis nowych artefaktów, poszerzono wątki, o których w grze jedynie wspomniano. Dla każdego fana Assassin’s Creed i tylko dla niego (zwykły śmiertelnik nie nadąży za wątkami) pozycja obowiązkowa!

Według mnie drugi tom komiksu Assassin’s Creed jest nieco lepszy od pierwszego – właśnie głównie pod względem fabularnym.

Autorzy komiksu się nie zmienili, a są to Scenarzysta Eric Corbeyran oraz rysownik Djillali Defali, więc szata graficzna pozostała tu taka sama, czyli bardzo dobra. Jednak scenariusz, według mnie, jest bardziej przemyślany niż było to w przypadku pierwszej przygody komiksowego Desmonda Milesa. Historia opisana w tym tomie trzyma w napięciu aż do ostatnich stron, kiedy to główny bohater odkryje prawdę o zdrajcy w swoich szeregach oraz będzie musiał stawić czoła nowej zagadce.

Mimo wszystko, nie mogę doczekać się trzeciego tomu. Niewiele pamiętam z gry, a bardzo chcę poznać wszystkie rozwiązania i odkryć wszelkie tajemnice. Niewątpliwie, zdarzenia rozgrywające się w umyśle Desmonda są dużo ciekawsze niż te „aktualne” i liczę na to, że w kolejnej części będzie ich jeszcze więcej.

Drugi tom komiksu jest więc ciekawszy od poprzedniego, ale pozostawiający taki sam niedosyt. Raczej na pewno, czytelnik z ciekawości sięgnie po jego kontynuację, nie chcąc zostawić niedokończonej historii.