„Naro­dziny Guber­na­tora” to naprawdę bar­dzo dobra, samo­dzielna książka, a nie tylko cie­ka­wostka dla fanów. Mam ogromną nadzieję, że jest to pierw­sza, ale nie ostat­nia tego typu pozy­cja i tylko od nas zależy, czy w Pol­sce ukażą się kolejne lite­rac­kie ele­menty świata „Żywych tru­pów”. Jeśli czy­ta­cie te słowa, to znak, że jeste­ście fanami hor­roru i dobrej lite­ra­tury, a więc nie muszę was dłu­żej prze­ko­ny­wać. Nie muszę też życzyć Wam miłych wra­żeń, bo już wiem, że czeka Was kapi­talna przygoda.

Kirkman szanuje swoich odbiorców i dał z siebie naprawdę wszystko aby odpowiednio przedstawić losy Gubernatora sprzed momentu spotkania z Rickiem Grimesem. Nie jest to w żaden sposób odcinanie kuponów od popularnej marki, a sprawna próba poszerzenia komiksowej „mitologii”. Mimo, że tak naprawdę wiemy gdzie kończy się droga Phillipa Blake’a, książka i tak jest w stanie nas mocno zaskoczyć. Lepiej nie dało się tego opowiedzieć. Brawa dla Kirkmana za niezwykle udany debiut powieściowy i dla Bonansingi za doskonały warsztat literacki.

„Narodziny Gubernatora” czarują feerią drastycznych, krwawych opisów, wiarygodnymi bohaterami i ich rozterkami psychicznymi, katorżniczą walką o ocalenie niewinnego dziecka żyjącego w świecie wygłodniałych bestii oraz przemianą spokojnego człowieka w bezdusznego sadystę. Do tego należy dodać polskie wydanie – tłumaczenie, redakcję, a przede wszystkim widowiskową, utrzymaną w stonowanej kolorystyce okładkę autorstwa niezrównanego Roberta Sienickiego.

Odgrywający rolę wyrobnika Bonansinga dobrze odnajduje się w tej wizji. Jego opowieść dzieje się tu i teraz – nie ma przeszłości ani przyszłości. Tylko ciągła walka o przeżycie. Zdobywanie pożywienia, wody, broni. I brutalne starcia z zombie opisywane przez Bonansingę z naturalistyczną szczegółowością, pełne krwi, flaków i łez (dzieło to zdecydowanie dla dorosłego czytelnika!).

Co ciekawe, aby przegryźć się przez lekturę powieści, niekoniecznie trzeba znać komiks, czy serial. Jest to utwór zupełnie autonomiczny, stanowiący odrębną historię, inspirowaną jedynie postacią tytułowego Gubernatora, znanego z kart komiksu. „Narodziny Gubernatora” to swoisty ukłon w stronę fanów uniwersum „Żywych Trupów”, smaczek dodający uroku Kirkmanowskiej mitologii, rzecz absolutnie obowiązkowa dla miłośników serii. I o ile w przypadku serialu można poczuć lekkie rozczarowanie, o tyle „Narodziny Gubernatora” są w pełni zjadliwe, podobnie jak ochłapy ludzkiego mięsa dla wygłodniałych zombie…

„Narodziny Gubernatora” nie są partaczą robotą jakiegoś ghostwritera łapiącego się za każde zlecenie, oby tylko zainkasować kilka dolców i dać fanom znanej marki hamburgera na dwa kęsy. Czyta się to sprawnie, bezboleśnie, momentami wręcz ociera się o wspaniałość. Do nielicznych minusów zaliczyłbym końcowy twist, który skrzeczącym głosem krzyczy: „A widzisz, nawet się tego nie spodziewałeś!”. W wywiadach pojawiają się informacje, że nad całością pracował od początku do końca Kirkman, to jego pomysły prowadzą do kulminacji, a doświadczenie Bonansingi (swojego czasu finalisty nagrody Brama Stokera, żaden tam wyrobnik, facet zna i rozumie horror) pomogło podlać całość krwistym sosem. To pełnoprawna opowieść z kronik o żywych trupach, niesamodzielna, wymagająca choćby minimalnej znajomości uniwersum, ale spójna z tym, co znamy. Warto kupić, tym bardziej, że polskie wydanie zawiera ciekawy wstęp Pawła Deptucha, a okładkę, z której rysunek chciałbym nosić na koszulce, zaprojektował Robert Sienicki.

„Żywe trupy: Narodziny Gubernatora” to książka, którą czyta się naprawdę błyskawicznie. Akcja nie tylko całkowicie wciąga na długie godziny, ale także jest nieprzewidywalna i zaskakująca. Na dodatek zakończenie jest naprawdę bardzo dobre i gwarantuję, że będzie kolejnym zaskoczeniem. Serdecznie polecam każdemu fanowi komiksu czy serialu, a także wszystkim tym czytelnikom, którzy szukają nie tylko czegoś z pogranicza horroru.

„Żywe trupy. Narodziny Gubernatora” to gratka dla fanów komiksu i serialu. Najprawdopodobniej nie zainteresują się tą książką ci, których tematyka zombie nie pociąga. Jeśli jednak znajdą się osoby, które lubią kontrowersyjne tematy pogłębione o psychologiczne aspekty przemiany bohaterów z dobrych ludzi w złych, pozycja ta będzie dla nich obowiązkowa. W tym momencie polecam ją jednak głównie fanom serialu, ponieważ Woodbury zbliża się do nas wielkimi krokami i warto byłoby poznać historię Gubernatora, zanim zobaczymy go w serii.

Na koniec wspaniała nowina prosto od naszej Wydawcy: już niedługo w Polsce pojawi się kolejna książka, która powstała w oparciu o uniwersum The Walking Dead. Nie omieszkam się z nią zapoznać!

Aby przebrnąć przez ponad 300 stron lekko i sprawnie napisanej lektury Kirkmana i Bonansingi, nie trzeba znać dokładnie rozwoju sytuacji, którą zapodaje nam komiks bądź serial. Jest to ponura wizja apokalipsy człowieczeństwa, straszny dramat w którym nie brak ostrych scen rozrywania człowieka na strzępy. To opowieść, dla której inspiracją była postać Gubernatora, znanego z obrazkowej wersji Żywych Trupów. Polecam osobom lubiącym dreszczyk emocji podczas lektury. Jest to dobra i ciekawa dawka horroru, umiejscowiona w jednej z wizji naszej przeszłości. Ostrzegam jednak tych, którzy chcą sięgnąć po książkę, będąc fanami ekranizacji – można się rozczarować. Nie tyle budową i warsztatem literackim powieści, ale wewnętrznym obrazem, który jak już powiedziałem, jest całkowicie inną historią.

Akcja ma dobre tempo, jest wciągająca, czyta się ją błyskawicznie. Nie było momentu w którym byłam po prostu znudzona. Bohaterzy przyciągają do siebie niczym magnes, trzymamy za nich kciuki i przeżywamy razem z nimi każdy dzień apokaliptycznego piekła. Niektórzy z nich stają się naszymi przyjaciółmi, a niektórzy są nam najzwyczajniej w świecie obojętni. Książka jest naprawdę godna polecenia nie tylko fanom serii ale też ludziom jeszcze nieobeznanym ze światem „Żywych Trupów”. Ja sama osobiście po przeczytaniu „Narodzin…” dopiero teraz zaczynam oglądać serial i stwierdzam że pora również rozejrzeć się za komiksami.

Muszę zaznaczyć, że nie miałam żadnych wygórowanych oczekiwań względem tej książki. Nie oczekiwałam, że dorówna ona uwielbianemu przeze mnie serialowi, a tymczasem przeżyłam miłe rozczarowanie. „Narodziny Gubernatora” bowiem okazały się lekturą, która pochłonęła mnie na kilka dobrych dni, gdyż na początku opornie szło mi jej czytanie. Wiele osób może mieć obiekcje do licznych przekleństw, które napotykamy w tej lekturze, jednak ja uważam, że są one jak najbardziej odpowiednie do sytuacji, w której znajdują się bohaterzy, bo czasem niektórych myśli nie da się po prostu wyrazić w inny sposób. I może zanim spojrzymy na Gubernatora jako na osobę bezduszną, zastanowimy się nad tym, że każde zachowanie ma swoją przyczynę. Philip Blake to mężczyzna po przejściach i właśnie one ukształtowały jego osobowość. „Żywe trupy: Narodziny Gubernatora” to zdecydowanie obowiązkowa pozycja dla fanów zarówno komiksu jak i serialu, a przede wszystkim przeznaczona dla osób, których nie przerażają krwawe i liczne opisy mordów.

No więc właśnie. Ta książka nie jest o truposzach, jak ktoś śmiałby przypuszczać (włącznie ze mną), ale o ludziach. O tych nielicznych, którym przyszło żyć w groteskowym, karykaturalnym – można by rzecz, i okrutnym świecie. O przeciwnościach losu, którym muszą sprostać, o codziennych walkach, które muszą staczać o życie swoje i swoich bliskich. Tak niewiele brakuje, by samemu stać się zombie. W gruncie rzeczy, wystarczy po prostu… umrzeć. Niektórzy nie wytrzymują presji, inni radzą sobie z nią na rozmaite sposoby. Sięgają po alkohol, używki, bunkrują się w domach lub też wsiadają w samochód i ruszają na szlak. Niestety, od rzeczywistości nie ma ucieczki, a przypominają o tym nieustannie spragnione krwi, snujące się w każdym możliwym miejscu, potwory. Rodzina Blake’ów przejdzie nie jedno piekło, nie raz i nie dwa będą o krok od śmierci…

Jak na powieść stricte rozrywkową, to jest to strzał w dziesiątkę. Zwłaszcza dla osób zaznajomionych z serialem czy komiksem sygnowanym marką The Walking Dead, która – jak na razie – nie rozczarowuje. Ale jeśli wydaje Wam się, że wiecie o Gubernatorze już wszystko, obiecuję Wam, że srogo się mylicie. Ostatnie 50 stron książki to jazda bez trzymanki z tak zaskakującą zmianą akcji, że wszystko, co myśleliście do tej pory uznacie za nieaktualne. Największą siłą tej powieści jest jej zakończenie, które sprawi, że kopary Wam opadną do samej ziemi. ;)

Czy polecam? Jasne! Zwłaszcza sympatykom uniwersum The Walking Dead. „Narodziny Gubernatora” to świetna rozrywka, która przybliży nieco osobę tego mrocznego anty-charakteru, pokaże świat opanowany przez zombie od samego początku tym razem nie z perspektywy Ricka, ale jego najgroźniejszego przeciwnika, i wskaże drogę od człowieczeństwa ku zezwierzęceniu. A Ty? Kim byś się stał w momencie zombie-apokalipsy?

Szczerze przyznam, że obawiałam się tego tytułu. Mimo że zaczynałam przekonywać się do powieści z zombie, miałam wrażenie, że ta będzie najmocniejsza pośród tych, które miałam okazję czytać. Najbardziej zombiakowa, jeśli wolno mi tak rzecz. I w gruncie rzeczy tutaj się nie pomyliłam, bo to właśnie Narodziny Gubernatora mają w sobie najwięcej z esencji żywych trupów. Ale wbrew obawom, podobało mi się to. Początkowo myślałam, że wątek, który przedstawili w książce autorzy, pojawił się już w serialu, ale nie, to całkiem osobna historia, która jest tylko delikatnie napoczęta w wersji telewizyjnej (tak twierdzi mój brat!). Wracając jednak do wersji papierowej, to muszę przyznać, że panowie Kirkman i Bonansinga odwalili kawał dobrej roboty, tworząc tę właśnie publikację. Narodziny Gubernatora należą do tych historii, w które czytelnik się angażuje, o których myśli po odłożeniu książki, o których opowiada innym i o których nie zapomina. Przynajmniej tak było w moim przypadku. Czytając tę powieść, przez chwilę przenosiłam się do całkiem innego świata, przerażającego i strasznego, w którym nigdy nie chciałabym się znaleźć. A mimo wszystko, nie każda książka potrafi porwać ze sobą czytelnika, zassać go do swojego wnętrza. Narodziny Gubernatora są ostre, wywołują ciarki strachu na całym ciele i dreszcz obrzydzenia i niedowierzania, kiedy obserwujecie to, co dzieje się z bohaterami tej powieści. Niektóre momenty są tak pokręcone i nieprawdopodobne, że naprawdę trudno w nie uwierzyć. A jednak. Mocna historia, która wywiera wrażenie. Dzięki niej książki o zombie znowu mają u mnie plus. Oby tak dalej. Ciekawe, jakie emocje zgotuje mi kolejna część…