Czytelnicy dostają dokładnie to, czego oczekiwali i to w stylu, który – jak już wspominałem przy okazji recenzowania poprzedniego tomu – oddala zarzuty, jakoby twórcy serią książkową odcinali kuponiki od znanego produktu. Od marki, która stała się nośnym znakiem marketingowym. Autorzy bowiem starają się zrobić z tego rasową, klasyczną historię grozy pokazującą nie to, co już dobrze znamy z serii komiksowej i telewizyjnej, ale jej uzupełnienie. Ale nie tylko. Historia przedstawiona na kartach „Upadku Gubernatora” to także opowieść nieco alternatywna do tego, co widzieliśmy na ekranach telewizorów przy okazji sezonu III i IV. Dzięki takiemu zabiegowi mogą sięgnąć po nią zarówno Ci, którzy pierwowzorów wcale nie znają, jak i zagorzali fani, którzy dostaną jednocześnie obok tego, co pokochali, porcję zaskoczeń.,

Druga część „Upadku Gubernatora” jest pozycją obowiązkową dla każdego miłośnika Żywych Trupów, który ma już za sobą pierwszy tom. Książka wprawdzie jest napisana w taki sposób, że śmiało można po nią sięgać bez lektury poprzedniej części, jednak aby móc w pełni wczuć się opowiadaną przez autorów historię, wskazane jest zapoznanie się z wcześniejszymi wydarzeniami, które miały miejsce w Woodbury. Sposób prowadzenia fabuły i genialne opisy sprawiają, że jest to absolutnie najlepsza, wydana do tej pory w Polsce, książka z uniwersum The Walking Dead. Polecam z całego, nieco przegnitego serca!

Pozycja absolutnie obowiązkowa dla wszystkich fanów zombie. Upadek gubernatora to kawał dobrego horroru w znanym nam stylu Jaya Bonansingi – malownicze opisy flaków, mózgów, fontann krwi i rozkładającego się mięsa atakują nas ze wszystkich stron, powodując obrzydzenie i mdłości. Te właśnie opisy są najmocniejszą stroną książki, to one stanowią fundament tej książki i to one wyznaczają niezwykle wysoką jakość opowieści. Jeśli szukacie prezentu dla fana umarlaków – ta pozycja wywoła na jego twarzy wielki uśmiech!

Powieść nie odbiega poziomem od swoich poprzedników. Dużo akcji, dynamiczna fabuła i zombie, które padają pokotem na co najmniej połowie stron książki – to znane już elementu powieści z Uniwersum Żywych Trupów.
Książka warta przeczytania przez fanów TWD, Ale tych, którzy znają tom poprzedni.
Powieść jest dobrym zamknięciem cyklu, jednak nic więcej. Ci, którzy wcześniej nie zetknęli się z książkami duetu Kirkman/Bonansinga lepiej niech sobie odpuszczą.

Ostatecznie jestem więc w pełni usatysfakcjonowany tym, co przeczytałem w finale Upadku Gubernatora. Dla jasności: nie mówię tu o tekście wybitnym czy choćby rewelacyjnym, bo taki nie jest. Otrzymaliśmy natomiast ciekawą, dobrze napisaną i klimatyczną powieść, doskonale trafiającą do fanów uniwersum The Walking Dead. Finał odpowiednio zamyka historię Gubernatora i jest w pełni satysfakcjonujący w kontekście całej serii powieści. Swoją drogą warto dodać, że Kirkman iBonansinga już są w trakcie pisania kolejnych książek, opowiadających zupełnie inną, nieznaną dotąd historię. Osobiście jestem ciekawy co z tego wyjdzie i w swoim czasie chętnie po nie sięgnę. Upadek Gubernatora pokazuje, że pisarski duet wciąż trzyma formę, a nawet – w pewnych sferach – bezustannie się rozwija. Przyszłość pokaże, czy moje przypuszczenia są trafne.

Jeżeli jesteś fanem horrorów z zombie w roli głównej, zdecydowanie polecam książki z serii The Walking Dead. Nawet jeżeli nie jesteś fanem serialu, wciągniesz się w fabułę pełną akcji, dramatów i emocji. Kto wie – może nawet dasz się wciągnąć w jeden z największych komiksowo-serialowych fenomenów ostatnich lat?

The Walking Dead. Upadek Gubernatora część druga wypada pod każdym względem lepiej od poprzedniczki. Przedstawiona historia została tak wpleciona i w znane nam wydarzenia, że spokojnie mogę uznać, że trzeba się z nią zapoznać, aby w czerpać pełnię przyjemności z czytania komiksu. 

Mam nadzieję, że Bonansinga i Kirkman powrócą z zupełnie nową historią, nowymi bohaterami i nowym miejscem akcji. Wtedy ich opowieść, niepowstrzymywana przez komiksowe wydarzenia może być genialna. Póki to nie nastąpi polecamUpadek Gubernatora cz.2!

„Upadek Gubernatora cz.2” pokazuje bowiem nie tylko jak nisko upadł przywódca Woodbury, ale jak podążyli za nim zapatrzeni w niego, przestraszeni ludzie. Niemalże przypadkiem autorzy ukazali tutaj schematy państw totalitarnych, gdzie zwyczajni osobnicy dopuszczali się zbrodni w imię idei. Widać to najlepiej na przykładzie Lilly, która w pewnym momencie traci wszystko czego pragnęła i zaślepiona rozpędza się w nienawiści tak daleko, że przekracza najstraszniejszą granicę. Po raz kolejny Kirkman i Bonansinga udowodnili, że powieści o zombie to nie banalne opowiastki gore, ale przejmujące i gorzkie stadia ludzkich zachowań. Szczególnie, że w tym tomie zombie występują marginalnie, a większą jej część stanowi walka i bitwa dwóch ugrupowań ocalałych. Nie wiem, czego spodziewać się po dalszych tomach cyklu, ale wiem, że trudno będzie przebić poziom tej książki.

Nie mogłabym sobie życzyć lepszego zakończenia trylogii. Druga część „Upadku Gubernatora” jest jedną, dwustudziewięćdziesięciostronicową jazdą bez trzymanki. Przepełniona dynamiczną akcją przedstawia wojnę, jaką rozpętała grupa Ricka, która w pierwszej części beztrosko stanęła pod murami Woodbury. Ta wizyta stała się swoistym katalizatorem wydarzeń zmierzających do ostatecznego upadku Phillipa Blake’a – upadku wręcz epickiego, godnego tak podłego bohatera. Jeśli się spodziewacie przełożenia serialu na powieść, to się zawiedziecie – choć pewne elementy się zgadzają, to ta historia nieco się różni od tego, którą zaprezentowało nam AMC. Można pomyśleć, że Kirkman lubi tworzyć różne, alternatywne rozwiązania, i dobrze, bowiem dzięki temu wciąż możemy dać się zaskoczyć. Lektura ostatniej części cyklu o najgroźniejszym człowieku, którego można spotkać po apokalipsie zombie, sprawiła mi mnóstwo przyjemności – przejaskrawione wydarzenia, zawoalowany dowcip, brawurowa akcja i doskonale wykreowani bohaterowie dają w wyniku rewelacyjną rozrywkę, zwłaszcza dla fanów uniwersum TWD. Osobiście gorąco polecam – choćby tym, dla których oczekiwanie na kolejne odcinki serialu jest gehenną. Wróćcie na chwilę do Woodbury i zobaczcie to, czego nie pokazali w telewizji. 

To opowieść o tym, jak czysta nienawiść prowadzi do upadku. I to bardzo spektakularnego. Jednak co ciekawe, siłą tej książki nie jest tylko brutalność i bardzo krwawe opisy, ale to, co się dzieje w duszach podwładnych Gubernatora. To w jaki sposób są manipulowani i odkrywają, że są tylko marionetkami w rękach obłąkanego szaleńca. 

Tragiczna opowieść o psychopacie, który stanął na czele utopijnego społeczeństwa w świecie „The Walking Dead”, przeradzając życie ocalałych po apokalipsie zombie ludzi w koszmar, wreszcie dobiega końca. W wielkim stylu i z przytupem.

Skoro także fabule i stylowi autorów nie można nic zarzucić to jakże śmiałbym powiedzieć coś na temat kreacji bohaterów. Jestem po prostu zachwycony i to właśnie postacie w tych książkach sprawiają, że tak bardzo mi się spodobały. A sam Gubernator to tylko dowód na to, że można być potworem w świecie opanowanym przez potwory. To tylko taka dygresja, gdyby ktoś myślał, że skoro zombie zaatakowali świat to wszyscy są dla siebie mili i och, ach. 

Naprawdę nic więcej nie mogę powiedzieć o tej części, bo z kolejną czuję się tak, jakbym się powtarzał. Więc już teraz, tak na zakończenie powiem, że „Żywe trupy” to seria, na którą naprawdę warto zwrócić uwagę, jeżeli mamy ochotę na przeczytanie dobrego horroru, ze świetnymi postaciami i fabułą. Ja sam z niecierpliwością czekam na kolejną część! 

„The Walking Dead. Upadek Gubernatora Część 2″ to pozycja obowiązkowa dla fanów komiksu, serialu oraz zombie. Na kartach książki nie zabraknie barwnych opisów mózgów, flaków i gejzerów krwi rozbryzgujących się po ścianach. Nie raz można dostać mdłości na kolejne atrakcje serwowane nam przez autorów. Jest to jednak fundament tego cyklu, który dodaje całości niepowtarzalny klimat. Liczne intrygi, zaskakujące wątki fabularne sprawiają, że lektura wciąga do samego końca. Pozycja jak najbardziej godna polecenia.

Piszę „niemal”, gdyż po zakończeniu lektury, moje odczucia były ambiwalentne. Cieszyłam się, że to już koniec, że mam za sobą tę przygodę. Z drugiej strony, poczułam lekki żal, że już koniec. Skończyło się, w momencie, gdy wreszcie zainteresowałam się tym, co się dzieje. Bach i już. Nie ma nic dalej. Ale czy na pewno?

„Narodziny Gubernatora” był powiewem świeżości nie tylko dla fanów serialu, ale i komiksu, dzięki któremu mogliśmy poznać genezę Gubernatora. „Droga do Woodbury” była po prostu słaba, ukazana w niej historia nie miała żadnego znaczenia dla głównej linii fabularnej. „Upadek Gubernatora cz. 1” pozostawiła spory niesmak, kończąc się sporym cliffhangerem, przy tym za mało było w niej obecności tytułowego bohatera. Drugą część „Upadku Gubernatora” umiejscowiłbym gdzieś między pierwszą częścią a trzecią. W końcu dochodzi do długo oczekiwanej eskalacji konfliktu, której przebieg może zaskoczyć osoby znające tylko serial. Nie jest to pozycja, bez której nie możecie się obyć, ale i tak warto zapoznać się z tą historią, bo żywych trupów nigdy dość, a tę książkę czyta się z czystą przyjemnością.