Skan recenzji:

Anatomia kłamstwa jest naprawdę ciekawą książką, pozwala trochę lepiej zrozumieć czym jest kłamstwo i jak je rozpoznać, a gratką dla każdego, kto chciałby spróbować opisywanej przez autorów metody na pewno będą przykładowe pytania związane z różnymi sytuacjami, których możemy sami użyć.

Dlatego jest to pozycja oprócz tego, że ciekawa, także bardzo użyteczna nawet w najprostszych codziennych przypadkach. Wystarczy chcieć przyswoić sobie zasady i metody i samemu można stać się wykrywaczem kłamstw. Albo, uwaga!, nauczyć się kłamać niemal doskonale – wiedza działa bowiem w obie strony. Jeśli więc ciekawi Was ten temat, polecam „Anatomię…” Waszej uwadze, nie pożałujecie. A ze swej strony składam podziękowania dla wydawnictwa SQN za udostępnienie mi egzemplarza do recenzji.

Skan recenzji:

Książka będzie bardzo pomocna dla osób, które potrzebują demaskować małe i duże kłamstwa każdego dnia. Może być przydatna nauczycielom, rodzicom, urzędnikom i wszystkim, których praca opiera się na kontakcie z ludźmi. Całość napisana bardzo prostym językiem, liczne przykłady sprawiają, że czytelnik bez problemu zrozumie wszystkie wskazówki. Z drugiej strony jest to książka pisana jak typowe amerykańskie poradniki psychologiczne, w których mały szczegół zostaje omówiony na wielu stronach. Być może to zaleta, ale wymagana jest cierpliwość czytelnika, który w dzisiejszych czasach skacze z wypunktowanej wiedzy do kolejnej.

Skan recenzji:

 Jeżeli macie ochotę dowiedzieć się czegoś o tym, co może wskazywać, że druga osoba kłamie „Anatomia kłamstwa” dostarczy Wam tej wiedzy. Nie nastawiajcie się jednak na żadne kompendium wiedzy na temat kłamstwa i konkretnej odpowiedzi na pytanie: kiedy poznać, że ktoś kłamie? Jak przyznali sami autorzy – każdy z nas jest inny, wszystko zależy od okoliczności i znajdujące się w książce wskazówki są tylko wskazówkami, a nie wytycznymi. Jednak pamiętajcie – jak pokazują badania w ciągu doby kłamiemy średnio dziesięć razy!

 Książka jest typowo popularnonaukowa. Znajduje się w niej słownictwo, którego niektórzy czytelnicy mogą nie zrozumieć. Na szczęście z tyłu jest słowniczek, w którym autorzy wszystkie niezrozumiane zagadnienia wyjaśniają. Z książki dowiadujemy się wiele przydatnych informacji, mimo ze autorów, jako agentów CIA, obowiązuje tajemnica. Absolutnie nie zdradzają nam nic, co mogłoby zagrozić ich pracy. Na samym końcu są podane informacje o autorach oraz gdzie możemy ich obserwować. 

„Anatomia kłamstwa” to książka, którą Wam szczerze polecam. Już dawno tak dobrze nie czytało mi się żadnego poradnika. Dzięki niej można poczuć się dużo pewniej i bezpieczniej.Należy pamiętać, że nie stanowi ona gotowej recepty, ale jest swoistym modelem i to od nas zależy, w jakim stopniu go użyjemy. „Posiadanie wiedzy na temat modelu nie oznacza, że zostajesz nagle wyposażony w super moc, która pozwala ci dostrzec kłamstwo wszędzie, gdzie się ono pojawi.” Musisz jeszcze do tego przepisu dorzucić garść własnej inteligencji,jednak wiedz, że warto. „Anatomia kłamstwa” to nie imitacja, ale innowacja wśród pozycji wydawniczych. 

Anatomia kłamstw została opracowana przez byłych agentów CIA,którzy po przez swoje długoletnie doświadczenieukazują nam sekretne tajemnice w jaki sposób odkrywać kłamce.Agenci ujawniają swoją pracę z przestępcamiujawniają jak zdzierają fałszywe maski kłamstw kryminalistów.Autorzy nakreślają wiele narzędzi i sposobów również wmetodologii. 
Czy faktycznie po przeczytaniu książki jesteśmy wstanie odkryć kłamstwo?Sięgnijcie po książę po naprawdę warto! 

„Anatomia kłamstwa” jest książką, która może się spodobać fanom filmów kryminalnych i sensacyjnych, jak także osobom ciekawym tego jak funkcjonuje policja, amerykańska agencja rządowa oraz ludzie odpowiedzialni za przesłuchiwanie świadków i przestępców. Po jej przeczytaniu otworzyły mi się oczy na to, że kłamstwo można poznać nie tylko po sposobie jego wypowiadania, ale też po gestach, zachowaniu osoby, z którą rozmawiamy. Książka zawiera wiele wypunktowanych zwrotów i tabelek z przydatnymi informacjami, dzięki którym czytelnikowi łatwiej zrozumieć na czym polega „sztuka oszukiwania”. Szczerze powiedziawszy, nie miałam pojęcia, że istnieje tyle jego rodzajów i że jest to tak złożony proces. W jednym zdaniu człowiek może użyć fałszu z rodzaju pominięcia, popełnienia i wpływu. Autorzy przytoczyli wiele ciekawych przykładów z własnego życia. Pozycja zalicza się do literatury faktu, ale ja w pewnym stopniu uznałam ją za poradnik. Wiadomo, że człowiek nie jest chodzącym wykrywaczem kłamstw, ale po lekturze „Anatomii kłamstwa” będę umiała łatwiej rozpoznać, gdy ktoś będzie próbował mnie oszukać. Powstało wiele filmów, w której przedstawiono opisywaną przeze mnie tematykę, między innymi „Kłamstwo”, „Kłamca, kłamca”, „Było sobie kłamstwo”. Uważam, że zagadnienie jest ciekawe i można się nad nim długo rozwodzić. Gorąco polecam i z góry przepraszam za wielokrotne użycie słowa „kłamstwo”, ale jego synonimy w pełni nie odzwierciedlały przekazu.

Jeśli zatem jesteś rodzicem, który pragnie oduczyć dziecko kłamania poprzez notoryczne wykrywanie prawdy; osobą, która chce przyłapać partnera na zdradzie czy zatrudnić godnego zaufania specjalistę – koniecznie zapoznaj się z  tą książką. Dzięki niej możesz zaoszczędzić sobie sporo przykrych sytuacji związanych z  wszechobecnym fałszem. Nie musisz mieć na celu rozbicia szajki terrorystów, wystarczy, że w codziennych bojach o prawdę zdobędziesz odpowiednie narzędzia, a odtąd będziesz się cieszyć spokojem i towarzystwem osób niezdolnych do oszczerstwo.

Anatomia kłamstwa to naprawdę bardzo cenna lektura, do której jeszcze nie raz będę wracać. Myślę, że dzięki tej książce nauczyłam się bardzo wielu przydatnych rzeczy, z których skorzystam w przyszłości. Nigdy nie przypuszczałam, że nasze gesty i zachowanie mówią tak wiele o tym co kryje się w naszej głowie – wystarczy tylko dobrze obserwować. Twórczość byłych agentów CIA bardzo miło mnie zaskoczyła i cieszę się, że mogłam się z nią zapoznać. Z czystym sumieniem mogę polecić Wam tę pozycję i mieć nadzieję, że Was również zachwyci tak samo jak mnie.

 

Jestem pewna, że po przeczytaniu tej książki już nigdy nie będziecie mieli problemu ze znalezieniem kłamcy. Być może właśnie ten poradnik zaoszczędzi Wam wiele stresu związanego z niepewnością intencji drugiej osoby. Zdecydowanie warto zapoznać się z metodami, które zostały w nim opisane.

Książka stanowi pełne kompendium wiedzy o kłamstwie, informacje  i przykłady zebrane w jednym. Dowiadujemy się dlaczego czasami uparcie uważamy, że ktoś mówi prawdę, nawet wtedy, gdy daje pewne oznaki nieszczerości.  Następnie przechodzimy do analizy wszystkich typów reakcji, jakie wykazuje kłamca. Uczymy się w subtelny sposób wydobyć z kogoś kłamstwo i tym samym w pewien sposób manipulować drugą osobą. Na końcu mamy rady praktyczne i, jak już wspomniałam, szereg pytań dotyczących codziennych przejawów nieszczerości.

Anatomia kłamstwa napisana jest przejrzyście i w sposób zrozumiały. W niczym nie przypomina podręcznika akademickiego, przez co może po nią sięgnąć każdy. Jeśli doliczyć znajdujące się na końcu dodatki, na przykład proponowane listy pytań (dotyczące zatrudnienia opiekunki, narkotyków i alkoholu u dziecka, niewierności i pytań zadawanych w przypadku kradzieży) otrzymujemy niezłe kompendium na temat wykrywania, tropienia i sposobów walki z mówieniem nieprawdy, na dodatek ładnie wydane, z przyciągającą wzrok ciekawą oprawą graficzną. A jak mawiał Doktor House, wszyscy kłamią, więc jest to lektura jak najbardziej przydatna i warta polecenia.

Co najważniejsze ta pozycja jest na prawdę przydatna. Sama zaczęłam łapać się na tym, że korzystam z podanych wskazówek. Oczywiście praktyka czyni mistrza, więc w wykrywacz kłamstw póki co się nie bawię. Dodatkowo sprezentowane zostały nam trzy dodatki. Pierwszym jest lista proponowanych pytań, których możemy użyć w różnych sytuacjach. Twórcy bardzo często zaznaczają, jak istotny jest sposób dociekania do danej informacji, by nie obudzić w przesłuchiwanym wzmożonej czujności. Szukacie opiekunki do dziecka? Ktoś Was okradł i chyba wiecie kto? Ukochany Was zdradza? Tam znajdziecie najlepszą pomoc. Kolejne dwa – przykładowe przesłuchanie z użyciem modelu i słowniczek – są również bardzo ciekawe.

 

Jedni mówią, że swobodnie gospodarują prawdą. Inni po prostu upiększają rzeczywistość. Ponoć kłamstwo powtórzone sto razy staje się prawdą. „Anatomia kłamstwa” to broń, która może się bardzo przydać. Taką wiedzę trzeba mieć tak na wszelki wypadek. 

Książka prezentuje nie tylko szereg zachowań typowych dla kłamcy, ale również pokazuje jak wyciągnąć prawdę z osoby, która za wszelką cenę stara się ją ukryć. Wzbogacona o dodatki z proponowaną listą pytań, które należy zadać w konkretnych sytuacjach, może okazać się naprawdę przydatna w wielu życiowych sytuacjach. Polecam, choć nie oczekujcie, że po lekturze Anatomii kłamstwa staniecie się chodzącym wariografem. To tak nie działa.

siążka to efekt wieloletniej obserwacji osób pracujących dla amerykańskiego wywiadu, gdzie wykrycie kłamstwa jest istotne dla bezpieczeństwa państwa.

Ale każdy kij ma dwa końce. Z tej książki możemy nauczyć się także jak być doskonałym kłamcą. Co prawda jest bardzo trudno zapanować nad reakcjami twarzy, różnych mięśni, a przede wszystkim własnej psychiki. Jednak jest to możliwe, przynajmniej na ”krótką metę”.

Reasumując: Polecam tę pozycję, tym bardziej, że żyjemy w czasach, w których jesteśmy bombardowani kłamstwem, a słowo honoru niewiele znaczy.

Anatomia kłamstwa to książka, którą może przeczytać każdy – i amatorzy i profesjonaliści, co jest skutkiem użycia przez autorów bardzo prostego, przystępnego języka, zrozumiałego dla wszystkich. Do tego odpowiednia czcionka i bardzo przejrzysty układ wszystkich przykładów, wypowiedzi, tabelek. Plusem jest także wykorzystanie różnych ciekawych cytatów przy nowych rozdziałach.

„Anatomia kłamstwa” to zaskakująco praktyczny poradnik, oparty na konkretnych przykładach. Autorzy analizują konkretne, a nawet znane całemu światu sytuacje, podczas których dochodziło do przekłamań, których skutki  często były tragiczne. Pokazują jakie zachowania ludzi mogą demaskować fałsz oraz w jaki sposób to wykorzystać. Sami agenci przesłuchują podejrzanych zwykle bez użycia wariografu, gdyż twierdzą, że ten sposób jest dużo bardziej inwazyjny dla rozmówcy, a co za tym idzie, podejrzany staje się mniej chętny do współpracy. Na końcu książki dodano także proponowane listy pytań, między innymi dotyczące zatrudnienia opiekunki do dziecka, czy ewentualnej zdrady partnera. 

Wspomniałam wcześniej, że w Anatomii kłamstwa znajdziemy wiele przykładów z prawdziwego życia. Wszystkie są jednak podane w określonym celu – mają zobrazować, na czym polega metodologia i pomóc nam ją zrozumieć. Każdy przykład został dogłębnie przeanalizowany, niektóre także rozebrano na czynniki pierwsze: pokazano zachowanie kłamcy, to, na co powinniśmy zwracać uwagę, ale także jak należy zareagować oraz w jaki sposób zadawać pytania, by nie odstraszyć rozmówcy. Muszę też wspomnieć o ciekawym dodatku dołączonym do książki, w którym znajdziemy gotowe wzory do wykorzystania w sytuacjach, z którymi pewnie przyjdzie nam się zmierzyć.

Kłamstwo leży w naturze ludzkiej. Kłamiemy często i nie widzimy w tym nic złego. ”Anatomia kłamstwa” jest bardzo przydatna w codziennym życiu. Sama zauważyłam, że po przeczytaniu tej książki potrafię rozpoznać kiedy ktoś kłamie. Na razie są to sporadyczne przypadki, ale praktyka czyni mistrza.

Podobno kłamstwo powtórzone sto razy staje się prawdą. „Anatomia kłamstwa” to broń, która może się bardzo przydać. Taką wiedzę trzeba mieć. Tak na wszelki wypadek.

Anatomia Kłamstwa spełnia założone przez autorów zadanie. Lektura naprawdę pomaga wytropić szeroko pojęte kłamstwo. Może nikt od razu nie stanie się detektywem, ale nie taki jest cel. Książka napakowana jest wieloma różnorodnymi przykładami, co pokazuje, że opracowany przez autorów model sprawdza się przy każdym rodzaju kłamstwa. Brakuje troszkę szczegółów z pracy w CIA lecz z uwagi na to, że byli agenci posługują się prawdziwymi nazwiskami obowiązuje ich tajemnica. A nikt nie chciałby być w położeniu Snowdena. Warto? Warto! Tym bardziej, że na końcu mamy dość ciekawy poradnik pomagający radzić sobie między innymi kombinującymi coś dziećmi, a także niewiernymi partnerami.

Podsumowując, Anatomia kłamstwa jest ciekawą lekturą, która ukazuje kłamstwo i próby jego wykrycia w kompletnie innym świecie. Dzięki niej możecie dowiedzieć się, w jaki sposób wykryć fałsz i obłudę, jednak pamiętajcie, że wymaga to ćwiczeń i dużego skupienia. Anatomia kłamstwa jest dobrze napisanym podręcznikiem dla wszystkich, którzy szukają czegoś innego pośród literatury popularnej – kryminału, fantastyki czy literatury pięknej. Dodatkowo, dobre przykłady użycia metody zespołu Phila Houstona nadają jej autentyczności i dadzą nadzieję, że my też możemy zostać ekspertami w tej dziedzinie.

Gdyby zastosować wszystkie rady z tej książki w codziennym życiu, nasz poziom relacji społecznych zdecydowanie by spadł – nie da się funkcjonować dzień i noc analizując prawdomówność każdego z naszych rozmówców. Jeśli jednak potraktujemy ów tekst jako ciekawostkę czy urozmaicenie naszej wiedzy, możemy zakończyć lekturę naprawdę bardzo usatysfakcjonowani. Warto też mieć na uwadze zaprezentowane metody na wypadek znalezienia się w kryzysowej sytuacji wymagającej wiedzy – wtedy powinniśmy w konfrontacji zyskać przewagę. Nawet jeśli nie chcemy traktować tej książki jako poradnika, zawarta w niej wiedza pozostaje ciekawa – interesującym zagadnieniem naukowym jest sama teoria kłamstwa, zwłaszcza że mnogość przykładów dodatkowo owe informacje ubarwia. 

Oczywiście, trzeba pamiętać o tym, że nie jesteśmy w stanie w stu procentach zapanować nad reakcjami swojego ciała, dlatego nawet agenci CIA, którzy całe życie zajmują się wykrywaniem kłamstw, potrafią wpaść na pierwszym lepszym przesłuchaniu. Ja jednak nie wybieram się w przyszłości na posterunek zeznawać, bo morderstwa nie planuję, więc panowanie nad mikroekspresjami twarzy i doskonałość w każdym calu (których i tak nie osiągnę) nie będą mi potrzebne. Za to, po lekturze „Anatomii kłamstwa” wiem na co zwracać uwagę w szczerej rozmowie z innymi ludźmi i myślę, że teraz o wiele łatwiej będzie mi zdemaskować kłamstwo. Oraz, zgadliście, ujść z kłamstwem na sucho. „Bo to zła kobieta była!” :)  

 

Polecam wszystkim, którzy lubią się dwa razy zastanowić, zanim obdarzą kogoś zaufaniem i tym, którzy sami mają coś na sumieniu ;)

Książka jest przede wszystkim bardzo ciekawa, co sprawia, że trudno jest się od niej oderwać, mimo że jest swego rodzaju podręcznikiem i poradnikiem w jednym. Nie da się także odmówić tej pozycji użyteczności, gdyż muszę przyznać, że w kilku prostych sytuacjach codziennych porady w niej zawarte okazały mi się już przydatne. „Anatomia kłamstwa” napisana jest przejrzyście i w sposób zrozumiały. W niczym nie przypomina podręcznika akademickiego, przez co może po nią sięgnąć każdy. Natomiast dzięki znajdującym się na końcu dodatkom otrzymujemy istne kompendium wiedzy na temat wykrywania nieprawdy.

Anatomia kłamstwa nie jest książką z serii „know how”. Oferuje za to szereg środków za pomocą których możesz zmienić sposób komunikacji. Możesz, ale nie musisz. Będę z Tobą szczery. Nie istnieje coś takiego jak ludzki wykrywacz kłamstw. Po przeczytaniu Anatomii kłamstwa nie zaczniesz dostrzegać automatycznie kłamstw w Twoim otoczeniu, ani nie nauczysz się lepiej oszukiwać. To co ta książka oferuje, to dopiero tom pierwszy, mówiący o tym, w jaki sposób możesz to zrobić. Daje Ci środki, do których możesz sięgnąć i się do nich zastosować. Musisz się jednak nauczyć dostrzegać i słyszeć zachowania które mogą świadczyć o dezinformacji. Dlatego właśnie napisanie tomu drugiego należy do Ciebie.

„Anatomia kłamstwa” to krótki i rzeczowy poradnik na temat wykrywania kłamstw, kłamstewek, półprawd, przekazujący najważniejsze informacje w przyjaznej dla czytelnika formie. Po lekturze nie staniecie się nagle tak dobrzy jak wyszkoleni agenci CIA z dziesiątkami lat doświadczenia. Ich wskazówki i obserwacje pomogą wam jednak poznać podstawowe oznaki nieprawdomówności oraz powiedzą jak skłonić kogoś do przyznania się do winy. Mózg ludzki jest bardzo złożony, nawet wariograf nie daje 100% pewności i zupełnie jednoznacznych wyników. Jednak przy częstych ćwiczeniach można z łatwością zrozumieć i rozpoznawać podstawowe ludzkie reakcje.

Książka poszerza naszą wiedzę, zaskakuje i dostarcza cennych wskazówek. Czytelnicy będą bardziej odporni na oszustwa, co się przyda w życiu codziennym. Szczególnie w kontaktach handlowych lub w związku. Polecam „Anatomię kłamstwa” wszystkim bez wyjątku. 

Pochwalić chciałabym również szatę graficzną bo, śmiem twierdzić, że jest ona lepsza od oryginału. Przód, tył i grzbiet „Anatomii kłamstwa” prezentują się naprawdę ładnie i estetycznie. Treści również nie mogę nic zarzucić : nie ma tam zbędnych pogrubień, występuje ładna, dość duża czcionka. Wbrew pozorom wszystkie te czynniki mają spory wpływ na odbiór książki. A jak widzę niewyjustowany tekst, to aż mnie wszystko skręca w środku!

Jeśli masz problem z rozpoznaniem oszczerstwa i chciałbyś to zmienić, to w stu procentach polecam Ci tę książkę. Pomoże ci ona wykryć kłamstwo oraz podnieść swój poziom inteligencji, a może nawet wyniesiesz z niej, jak powinieneś kłamać?

Bardzo podobało mi się to, że naukowe teorie zostały poparte przykładami z życia. To pomaga zapamiętać wiele rzeczy. Bez tych przykładów książka mogłaby być bardzo trudna w odbiorze i straciłaby sporo na swojej wartości.
Dodatkowy plus należy się za to, że czytelnicy dostali do ręki narzędzie umożliwiające im samodzielne odkrycie kłamstwa. Rodzice martwiący się o to, czy ich dzieci nie biorą narkotyków, mogą porozmawiać z nimi, korzystając ze wskazówek przygotowanych przez specjalistów. Małżonkowie poddający pod wątpliwość wierność partnera mogą rozwiać wątpliwości, zadając specjalne pytania, które uniemożliwią udzielenie dwuznacznych odpowiedzi.
Komu mogę polecić tę książkę? Przede wszystkim osobom interesującym się psychologią i rodzicom. Coś dla siebie znajdą także osoby obracające się w kręgach związanych z dużymi pieniędzmi. Tam kłamstwa są, niestety, na porządku dziennym, dlatego warto przeczytać o tym, jak się przed nimi ustrzec.

Na pewno jednak mogę się zgodzić ze słowami prof. dr hab. Zbigniewa Nęckiego, który na odwrocie okładki tej książki napisał, że pozwala ona podnieść poziom swojej inteligencji społecznej. Myślę, że pan profesor trafił w sedno sprawy, dlatego polecam Wam tę książkę. Dzięki niej każdy ma szansę stać się trochę mądrzejszy. Tak zwyczajnie, życiowo. 

Przyznaję, że miałabym opory, by wykorzystać zdobytą wiedzę w życiu rodzinnym. Uważam natomiast, że znalazłaby ona szerokie zastosowanie w biznesie. Dlatego też polecam ją przede wszystkim jako lekturę niemal obowiązkową dla praktyków, którzy kierują własnymi firmami, prowadzą negocjacje biznesowe,  czy też wysłuchują – częstokroć koloryzowanych i niemających wiele wspólnego z rzeczywistością – sprawozdań składanych przez zarządzających spółkami i na podstawie tychże raportów podejmują decyzje o zainwestowaniu w dane przedsiębiorstwo. Myślę, że dzięki swej przystępnej i wyważonej formie pozycja ta przypadnie również do gustu tym, którzy chcą odsiewać tzw. „ziarno od plew” i w natłoku nieraz sprzecznych informacji pragną wyłuskiwać te wartościowe. Ja swoje wnioski z lektury wyciągnęłam, a czy sprawdzę ich skuteczność w sytuacjach realnych, pokaże to czas.

Bardzo zręczne  połączenie swoistego poradnika i literatury popularnonaukowej, które dotyka zjawiska tak powszechnego ( i niekiedy przecież brzemiennego w  skutkach) w naszym życiu osobistym i zawodowym które zmusza do refleksji i zastanowienia.

 ”Anatomia kłamstwa”  to również bardzo ciekawy i pouczający wycinek (ograniczony, nie miejmy złudzeń)  technik  i metodologii  przesłuchań amerykańskich służb specjalnych stosowalnych w walce największą i najgroźniejszych plagą naszych czasów jaką jest bez wątpienia  współczesny terroryzm i przestępczość zorganizowana.

Muszę przyznać, że książka spełniła moje oczekiwania i dzięki niej dowiedziałam się wielu nowych rzeczy. Co najważniejsze, została napisana bardzo przystępnym językiem, jest więc doskonałą lekturą dla każdego. Uważam, że wskazówki w niej zawarte są niezwykle przydatne i mogę śmiało polecić ją wszystkim, nie tylko osobom, które interesują się psychologią i kryminalistyką. ,,Anatomia kłamstwa” z pewnością przyda się w życiu codziennym. Nie dajcie się oszukać!

Dzięki „Anatomii kłamstwa” magia kłamstwa już nie jest taką czarną magią. Rzuca ona również trochę światła na pracę tych wszystkich agentów, detektywów, policjantów, którzy goszczą na ekranach naszych telewizorów/komputerów czy na kartkach powieści, a których tak podziwiamy. Jeśli więc chcecie pobawić się trochę w tropienie kłamstwa, z pewnością jest to książka dla was.

Z pewnością jest to pozycja, którą powinno się przeczytać choćby po to, aby umieć chronić samego siebie przed przynajmniej częścią kłamstw, które nas otaczają. Od wszystkim nie damy rady się obronić, bowiem każdy człowiek kłamie średnio 10 razy dziennie i trzeba się liczyć, że niektóre z nich skierowane są w naszym kierunku. Można też sięgnąć po nią z czystej ciekawości a potem mieć temat do rozmów ze znajomymi lub z przyszłą teściową (a niech sobie kobieta nie myśli, że jej nie potrafimy przejrzeć!). 

   Niestety „Anatomia prawdy” nie pomoże nam w jednym; nadal będziemy okłamywać samych siebie.

„Anatomia kłamstwa” wydaje się być pozycją rzetelną, nienastawioną na natychmiastowe sprzedanie czytelnikom sukcesu. Mimo niewielkiej objętości, jest też książką naprawdę wyczerpującą.

I wbrew pozorom przyda się nie tylko przyszłym wywiadowcom CIA – użytek z niej mogą zrobić także dziennikarze, rekruterzy, nauczyciele czy rodzice, które chcą mieć pewność, że ich pociecha na przykład nie eksperymentuje z narkotykami. Obok ogólnych rad, znajdują się tu też wskazówki sprofilowane pod tego typu konkretne sytuacje. Całość uzupełniają analizy licznych przykładów i praktyczne ćwiczenia. Polecam tym, którzy od słodkich kłamstw wolą gorzką prawdę (opcjonalnie tym, którzy chcieliby aby wypływające z ich ust słodkie kłamstwa brzmiały bardziej przekonująco).

Przyznaję, że od przeczytania książki nie miałam okazji z premedytacją wykorzystywać nabytych zdolności (to chyba dobrze), jednak zauważyłam, że podczas oglądania telewizji, słuchania radia czy tym podobnych czynności, odruchowo wyłapywałam oznaki czy nawet pojedyncze słowa, które mogły wskazywać na kłamstwo. Zatem… wniosek jest prosty: Anatomia kłamstwa to naprawdę dobry poradnik; wystarczy uważnie czytać, by stać się bardziej świadomym otoczenia.

Psychologowie twierdzą, że okłamie nas każdy, jeśli tylko będzie uważał, że leży to w jego interesie. I jeśli będzie przekonany, ze ujdzie mu to na sucho. „Anatomia kłamstwa” to zaskakująco przydatna publikacja, bo uczy, jak wykryć najskrzętniej skrzętnie skrywane i najbardziej misternie skonstruowaną nieprawdę. 

 

Anatomia kłamstwa jest książką, która może się spodobać nie tylko fanom kryminałów i wielbicielom sensacji. Spodoba się też wszystkim ciekawym świata po prostu. W książce znajdziemy wiele zwrotów oraz tabelek z przydatnymi informacjami, dzięki nim odbiorcy łatwiej zrozumieć na czym polega to cale „kłamstwo” . Do tego poznamy także garść najsłynniejszych kłamstw wszech czasów.

Od kłamstwa się nie ucieknie, ale za pomocą książki takiej jak ta – można się z nim zmierzyć nie przegrać. Choć z drugie strony Anatomia kłamstwa może być obosieczną bronią jeśli wiecie co mam na myśli…

Zawiera mnóstwo porad i sensownych uwag, a także zestawów ćwiczeń, które pomogą rozwinąć nabyte (lub już posiadane) umiejętności. Może też sprawić, że ze zdziwieniem odkryjecie, jak wiele osób do tej pory najzwyczajniej Was okłamywało. Czy więc warto zainteresować się tą lekturą? Na pewno – jak każdą, która da nam szansę na rozwój intelektualny i zwiększy nasze poczucie pewności w drapieżnym świecie kłamców. Z „Anatomią kłamstwa” niewątpliwie szanse na przeżycie wzrastają.

Anatomia kłamstwa to przydatna książka, która pozwoli nam stanąć pewniej na przeciw osoby, która kłamie. Nie jest ona jednak receptą i złotym środkiem, gdyż mnogość zachowań sprawia, iż każdy zachowuje się różnie w danej sytuacji. Niemniej jednak odnosi się ona do głównych i najczęstszych oznak zachowań kłamcy. Dużym plusem książki jest to, że napisana jest ona przystępnym językiem, z pominięciem psychologicznego żargonu (jeśli już trafi się jakieś pojęcie, to jego definicję możemy sprawdzić w słowniku na końcu). Dlatego też każdy z łatwością jest w stanie przyswoić zawarte w niej rady. Dla wielu czytelników interesujące będą przypadki opisanych przesłuchań przeprowadzonych w ramach pracy autorów w CIA. Warto przeczytać, by poznać tajniki i mechanizmy kłamstwa.

Początkowo to wszystko wydawało mi się bardzo skomplikowane i byłam przekonana, że po skończeniu tej książki nie będę w stanie wykryć żadnego kłamstwa. Autorzy na szczęście świetnie sobie z taką ewentualnością poradzili. Na koniec zaserwowali analizę wywiadu z kongresmenem, co było świetnym podsumowaniem tej pozycji. Polecam również zaglądać do słowniczka z tyłu – dla mnie było to bardzo pomocne, kiedy nie pamiętałam, co oznacza dane pojęcie. To książka naprawdę warta uwagi. Niemniej jednak, mam nadzieję, że nie zacznę teraz wszystkich dookoła analizować.

Anatomia kłamstwa jest książką wartościową. Podejmuje znaczący problem społeczny i lepsze jego zrozumienie. Dzięki temu każdy z nas może stać się bardziej uczulony na możliwe kłamstwo ze strony innych osób. Książka może być przydatna każdemu kto chce sprawdzić szczerość i wiarygodność drugiej osoby np. pracodawca przeprowadzający rozmowe kwalifikacyjną czy podczas poszukiwania opiekunki do dziecka. Warto mieć książke na półce i czasami do niej zaglądać. Autorzy jednak zapewniają, że książka choć może pomóc nam w odkrywaniu kłamstwa raczej nie nauczy nas kłamać. Polecam!