Lektura była przyjemna, głównie nacieszyłam oczy, bo tekstu jak na moje przyzwyczajenia było stanowczo zbyt mało – jednak wiem do kogo kierowana jest publikacja i nie jest to oczywiście minusem. Jeżeli dziecko otrzyma taką książeczkę powinno być zadowolone, a rodzice w ten sposób zwiększą czytelnicze statystyki swojej pociechy – bo cóż może być przyjemniejszego niż czytanie o własnych idolach? W końcu każdy sposób na skłonienie do czytania w obecnych czasach jest na wagę złota.

Drużyna marzeń to w rzeczy samej nawet nie do końca komiks, ile bardziej, jak pisze sam wydawca „rysunkowy album” – efektowna, dynamicznie skonstruowana i przejrzyście narysowana, wielostronicowa wizytówka ekipy, której sława sięga daleko poza piłkarskie stadiony. To już nie tylko barwna i łatwo przyswajalna, miła dla oka książeczka, opowiastka, z której dumni ze swych ulubieńców azulgrana mogą nauczyć czegoś raczkujących jeszcze – nomen omen – przyszłych wielbicieli talentu Messiego albo Piqué. To historia istotna dla każdego kibica, który opowiedzieć ją powinien swym pociechom, jeśli chce zaszczepić u nich ducha miłości do futbolu. Dotyczy bowiem teamu, który już stał się legendą.

W książce znajdują się też strony, na których na pierwszy rzut oka wydaje się, że zamieszczone są sylwetki barcelońskich piłkarzy. Są to jednak tylko ich rysunkowe wersje, a zamiast informacji o zawodnikach, mamy wyjaśnienia typowych piłkarskich terminów (czyli co robi pomocnik czy napastnik, co to jest rzut różny itp.) i krótki opis ich taktyki gry na boisku. Mimo że spodziewałam się właśnie sylwetek zawodników, uważam, że taki mini słowniczek również jest przydatny – mali miłośnicy piłki nożnej będą mogli nauczyć się podstawowych pojęć związanych z tą dyscypliną sportu.