„Noe 2. Wszystko, co pełza po ziemi” wciąga od pierwszej kartki i mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że pokazuje prawdziwy potencjał interpretacji Darrena Aronofsky’ego. Słynny reżyser dokładnie wie, że aby biblijna historia mogła trafić do współczesnego odbiorcy, musi zostać podana w formie rozrywkowej, pozbawionej infantylizmu czy uogólnień. I to mu się udaje. Równowaga pomiędzy duchowością historii, jej przesłaniem, a wizualnym widowiskiem jest w pełni zachowana. Wszystko to okraszone klimatycznymi i przepięknymi rysunkami Niko Henrichona sprawia, że chce się czytać, chłonąc każdą stronę, jednocześnie przyglądając się niesamowitym detalom.

„Noe 2. Wszystko, co pełza po ziemi” jako drugi tom jest świeży, oryginalny i zapewnia masę frajdy. Powieść graficzna o losach Noego to niezwykły dowód na uniwersalność biblijnych historii, które pomimo lat nadal mogą trafić do odbiorcy i odwołać się do jego emocji bez względu na to, czy jest wierzący, czy nie. Przedstawioną opowieść momentami można traktować jako wielkie widowisko fantasy, które łączy inteligentną historię ze spektakularnymi scenami. Darren Aronofsky tworzy interpretację dziejów godną XXI wieku.

Fabuła połączona z graficzną stroną powieści, tworzy idealną całość. Jak już wspomniałam we wcześniejszej recenzji, słowo pisane nie jest dominujące, natomiast grafika została dopracowana w najmniejszym szczególe. ‘Noego’ czyta się błyskawicznie, mimo to,  przesłanie zostaje odpowiednio przekazane. Twórczość naszego trio budzi kontrowersje. Wiele osób z mojego otoczenia czytając ‘Noego’ miało mieszane uczucia. Spodziewali się czegoś bardziej biblijnego, a nie innowacyjnego. Moje odczucia są całkowicie odmiennie. Warto tworzyć coś niepowtarzalnego, innego, odkrywczego, a nie trzymać się ciągle tych samych powielanych schematów.

Recenzja w formie graficznej:

„Noe. Wszystko, co pełza po ziemi” to bardzo udana kontynuacja, przedstawiająca niekonwencjonalne podejście do bardzo dobrze już znanej „zagłady ludzkości”. Kreska w komiksie jest dopracowana, wydanie także jest na wysokim poziomie. Sama fabuła jest po prostu porywająca. Polecam wszystkim ceniącym dopracowaną kreskę oraz ciekawą, intrygującą fabułę. Serdecznie polecam.

Recenzja w formie graficznej:

„Noe” w wersji komiksowej na pewno rozbudza apetyt na filmowe widowisko, które na dużym ekranie powinno robić niesamowite wrażenie. Dwa pierwsze albumy nie pozostawiają złudzeń, że historia wielkiego potopu pod względem wizualnym ma szansę wgnieść w fotel. Lecz chociaż wydaje się, że widzów czeka spektakularne widowisko, Aronofsky nie zepchnie na drugi plan psychologii postaci, czego dowód dał wielokrotnie przy okazji swoich poprzednich filmów, może mniej rozbuchanych pod względem oprawy wizualnej, ale solidnych jako opowieści o ludzkich dramatach.

Reasumując, komiks jak najbardziej wart polecenia. Nowe podejście do biblijnej opowieści jest niezwykle interesujące i przyjemne w odbiorze. Autorzy dokonali doskonałego wyboru, wychodząc ze swoim pomysłem na światło dzienne. Wspomniany powyżej, Ari Handel spisał się znakomicie. Ilustracje zależnie od sytuacji są albo bardzo dynamiczne albo smutne i melancholijne. Mimika twarzy bohaterów została dopracowana do perfekcji, nawet bez tekstu potencjalny czytelnik ma szansę domyślić się, co bohater powie w danej chwili. Następnie warto wspomnieć o pięknym wydaniu – ładny papier kredowy oraz solidna twarda oprawa. Wszystko, co komiksiarze lubią najbardziej, włączając w to dobrą historię. Serdecznie polecam, chociażby ze względu na film, który niedługo zawita na ekrany kin.

Lektura „Noe. Wszystko co pełza po ziemi” nie zaskakuje, ale i nie rozczarowuje. To wciąż solidna, epicka opowieść, w której wątki biblijne mieszają się z rasowym fantasy. Noe – dokładnie tak jak w Biblii – jest człowiekiem rozdartym pomiędzy obowiązkiem wobec Boga i zobowiązaniami wobec ludzi, ale jednocześnie jest wytrawnym wojownikiem i dyplomatą zdolnym przetrwać w okrutnym świecie w jakim przyszło mu żyć.

Znakomite rysunki Niko Henrichona oraz sprawna narracja rozpisana przez Aronofsky’ego i Handela sprawiają, że „Noego” czyta się lekko i z zaangażowaniem. Premiera kolejnego, przedostatniego tomu cyklu, już wkrótce.

„Wszystko, co pełza po ziemi” to ponowny popis kunsztu Nico Henrichona, który doskonale oddał ponurą rzeczywistość, monumentalny wygląd arki oraz dzikość przeciwników tytułowego bohatera. W drugim tomie miniserii wielką rolę odgrywają świetnie zilustrowane egzotyczne zwierzęta, a w szczególności wymyślone przez samego artystę dziwaczne rasy, aparycją przypominające stwory z ery prehistorycznej. Bardziej pomysłowe i niekonwencjonalne bestie mogliśmy podziwiać chyba tylko w zeszłorocznych animowanym hicie, czyli „Krudach”. Dobre wrażenie sprawia świetnie dobrana, stonowana i raczej ponura kolorystyka oraz zapierające dech w piersi, niezwykle szczegółowe, całostronicowe kadry (efektowny wygląd arki z lotu ptaków czy konflikt zbrojny wśród żołnierzy Arkada).

„Wszystko, co pełza po ziemi” to komiks tylko niezły – brakło tu tego „ciężaru” obecnego w „I za niegodziwość ludzi”, a także porządnej rozbudowanej fabuły. Niestety, lecz ograniczenie jej do dwóch (w porywach trzech) motywów sprowadziło ten fragment historii do roli zapychacza pomiędzy tomem pierwszym a trzecim. Na szczęście finał tej opowieści daje nadzieje na to, że „I wody spadły na ziemię” powrócą do lepszego poziomu.

Mój największy zachwyt wzbudziły przede wszystkim absolutnie rewelacyjne ilustracje Henrichona – pełne barw i szczegółów, które doskonale oddaje dobrej jakości kredowy papier. Wiele z nich powinno się ukazać w formie oddzielnych plakatów, które śmiało można by powiesić na honorowym miejscu w swoim pokoju. Przedstawione rysunki idealnie oddają dynamicznie przedstawioną akcję, a co więcej, są bardzo autentyczne. Śmiem twierdzić, że jest to jeden z najlepiej zilustrowanych komiksów, jakie w ostatnim czasie wylądowały w moich dłoniach.

Noe wraz z pierwszymi dwoma tomami skutecznie zachęcił mnie do sięgnięcia po ostatni epizod. Cała historia jest na tyle ciekawa, że już teraz nie mogę się doczekać premiery najnowszej części, która zbiegnie się z pojawieniem się filmu na ekranach kinowych. Zdecydowanie polecam nie tylko wiernym fanatykom komiksu i jednocześnie mam nadzieję, że tego typu produkcje będą ukazywały się w Polsce coraz częściej.

Tom pierwszy miał nas wprowadzić w ten okrutny, ale jakże klimatyczny i nasiąknięty filozofią egzystencjalną świat, pokazać nam głównego bohatera i przedstawić jego cele i pragnienia. Tom drugi natomiast rozwija powoli wachlarz możliwości – wprowadzając samodzielne nowe postacie i zmierza powoli do momentu kulminacyjnego. Od tomu trzeciego oczekuję natomiast ostrego kopa i bardzo jestem ciekaw czy faktycznie francuscy twórcy staną na wysokości zadania. Po tym co do tej pory zaserwowali, jestem naprawdę dobrej myśli!

Rysownik Niko Henrichon ponownie z wielkim oddaniem wizualizuje na poły fantastyczny świat, kreśląc zapadające w pamięć epickie sceny i krajobrazy. W jego obrazach dużą rolę odgrywają świetnie dobrane, nasycone kolory, które w równym stopniu budują klimat i napięcie co narracja. Z całą pewnością interpretację zespołu twórców można nazwać spektakularną, rozrywkową wizją, która być może w większym stopniu trafi do współczesnego pop-odbiorcy niż sztywny biblijny przekaz.

„Noe. Wszystko, co pełza po ziemi” nie powala. Jest, jak już wspomniałam, takim trochę „zapychaczem” między pierwszym a trzecim tomem, w którym, mam nadzieję, pojawi się nieco więcej akcji. Mimo wszystko można jednak śmiało stwierdzić, że mimo iż nie zachwyca, to również nie zawodzi, bowiem zadane w powieści pytanie o naturę ludzką i los, jaki powinien spotkać ludzkość, jest wciąż żywe i aktualne – i pozostaje bez odpowiedzi.

Z czystym sumieniem polecam „Noego. Wszystko, co pełza po ziemi”.

Za niegodziwość ludzi i Wszystko, co pełza po ziemi to dwa pierwsze zeszyty rozbudzające w czytelniku ciekawość fabuły i chęć obcowania z piękną (także graficznie) opowieścią. Komiksowy Noe to bohater inteligentny, obdarzony głęboką wiarą, ale także porywczy i momentami zagubiony. Z siłą jego charakteru idzie w parze także przeświadczenie o misji i presja, z którą jako człowiekowi czasami ciężko mu sobie poradzić. Od strony wizualnej opowieść zachwyca. Kreska jest dopracowana i bardzo piękna. Jakość wykonania poszczególnych ilustracji, ilość szczegółów i ogólna stylistyka skutecznie przykuwają oko i zachęcają do cyklicznego wracania do konkretnych rysunków. Plansze ukazujące postapokaliptyczny świat za dnia są utrzymane w ciepłej, pastelowej i rozświetlonej kolorystyce. Wizje głównego bohatera, nocne mary są ciemne, niepokojąco mroczne. Na kartach dwóch zeszytów tego komiksu rzuca się w oczy mała ilość dialogów czy tekstu w ogóle. Powieść przemawia głównie obrazem, w mniejszym stopniu słowem pisanym. Nie przeszkadza to jednak zupełnie. Przeciwnie, przydaje pozycji klimatu.

Noe #2: Wszystko, co pełza po ziemi to wzorowo poprowadzona kontynuacja. Spójna narracyjnie i udanie rozwijająca wszystkie wątki zapoczątkowane w pierwszym albumie. Aronofsky i Ari Handel doskonale wiedzą jak zaspokoić, ale i podsycić uwagę czytelnika. W dalszym ciągu poznajemy charakter Noego, jego relacje z rodziną, a także stosunki względem Akada, bezwzględnego władcy miasta Bab-ilim. Powoli spełnia się także proroctwo, wedle którego świat czeka kataklizm. Potop, znany z biblijnego przekazu, którego niszczycielska siła ma zmyć z powierzchni ziemi grzech i zło uosabiane w ludziach. Noe, wraz z rodziną, będąc umiłowanym sługą Pana, decyduje się na budowę olbrzymiej arki, dającej bezpieczeństwo rodzinie, a także wszystkim zwierzętom żywym. Życie chronione na statku ma dać początek nowemu, lepszemu światu.

Henrichon odpowiedzialny za szatę graficzną serii jak zwykle pokazał wszystko dobitnie, ale też bardzo estetycznie. Rajska oaza w której powstaje arka jest mocnym kontrastem dla otaczającego ją pustkowia. Gdy przybywają ludzie, kontrast ten jeszcze bardziej się pogłębia pokazując zniszczenie i śmierć jaką szerzy głodna i bezmyślna masa, sterowana przez chciwego człowieka. Bardzo ciekawie przedstawił też nadchodzące fale zwierząt, w których czytelnik spotka znane gatunki jak i zupełnie fikcyjne. Rozbudował też motyw z białym gołębiem, którego migawka pojawiła się na ostatniej karcie pierwszego albumu oraz tak naprawdę pierwszej stronie tego zeszytu, co jest mistrzowskim zagraniem.

Wszystko, co pełza po ziemi ukazuje w całej okazałości siłę oraz słabość człowieka. Istoty zdolnej do wielkiej miłości, ciężkiej pracy, wierności i ogromnego poświęcenia, a jednocześnie bestii mordującej bez opamiętania i pochłaniającej w swym szale wszystko na co natrafi w imię własnej wygody. Ludzie w masie staja się niemal bezmyślni i to od ich lidera zależy jaki nada im kształt. Twardego wojownika o czułym, ale stanowczym sercu, czy krwiożerczemu mordercy, nie bojącego się nawet gniewu Pana.

Po lekturze pierwszego tomu czułem ogromny niedosyt, licząc, że z kolejnym akcja zawiąże się w pełni, a świat wykreowany przez Aronofsky’ego pochłonie mnie bez reszty. W końcu jego nazwisko zobowiązuje. Niestety, z ciężkim sercem muszę przyznać, że jestem rozczarowany. Komiks jest zwyczajnie mierny. Choć kto wie, może niesiony falą popularności filmu, okaże się tak naprawdę hitem?

Cieszę się, że autorzy zrobili z „Noego…” pewne uzupełnienie biblijnej opowieści i uważam, że wyszło im to świetnie. W dzisiejszych czasach ludzie nie mają czasu na Biblię i sięgają po coraz to głupsze pozycje, ale dzięki serii komiksów, które proponuje nam Wydawnictwo Sine Qua Non, to się zmienia. W drugiej części ujrzymy między innymi budowę arki oraz niezwykłą dbałość o to, aby każde stworzenie, które chodzi lub pełza po ziemi odnalazło parę. Według mnie wszystkie opowieści to najlepsze komiksy jakie dotychczas można znaleźć na polskim rynku.  Podsumowując. „Wszystko, co pełza po ziemi” to kontynuacja bestsellerowego komiksu „Noe. Za niegodziwość ludzi”, który powstał na podstawie szkicu do scenariusza filmu „Noe. Wybrany przez Boga”. Jego autorzy nie spoczywają na laurach i ostro biorą się do roboty, tworząc to nowe opowieści. Mimo dość wysokiej ceny, nie jest to ot tak prosta historyjka, to pozycja obowiązkowa dla każdego fana gatunku w każdym wieku.

Aronofsky i Handel są naprawdę w wysokiej formie. Nie dopisują czegoś na siłę, że nie fantazjują na próżno Mają pomysł na historię, która dokądś wiedzie. Dylematy Noego to nie wyświechtana sztampa. Widać po nim ogromny ciężar odpowiedzialności. Podobnie jak żywy jest bunt Chama czy uległość szczęśliwego Sema. Jak duch walki, który wobec groźby nie pozwala się poddać.

Przy dotychczasowej spójności całej tej historii nie dziwi, że w tomie drugim znów obraz dominuje nad słowami. Ilustracje Henrichona są wycyzelowane, bogate w treść. Nie dosłowne, jak w przypowieści, micie albo legendzie, w efekcie bardziej skłaniające ku refleksji. A w tym konkretnym przypadku i do niepokoju.