Cóż więcej mogę napisać? To naprawdę solidna książka. Zabawna, wzruszająca, zadziwiająca. Powinni po nią sięgnąć zarówno starsi, jak i młodsi gracze, ciekawi tajemnic, o jakich prawdopodobnie nigdy wcześniej nie słyszeli.

“Wojna konsolowa” to kawał historii, którą warto znać. Nawet jeżeli nigdy nie spuszczało się łomotu w Mortal Kombat, gry i konsole to fragment naszej kultury, bardzo ważny. Opowieść snuta przez Harrisa wciąga i zaskakuje. A najlepsze jest w niej to, że miała miejsce naprawdę. Jestem przekonana, że skoro tarcia między Segą a Nintendo okazały się ciekawe dla osoby, która nie miała żadnej styczności z konsolami, będzie prawdziwą przyjemnością dla tych, którzy lubią i interesują się przemysłem gier wideo.

„Wojny konsolowe” nie tylko przytaczają dziesiątki (jeżeli nie setki) nieznanych wcześniej faktów i anegdot, ale też elegancko porządkują te powszechnie kojarzone, układając je w logiczny ciąg przyczynowo-skutkowy przedstawiony z punktu widzenia amerykańskiego oddziału Segi. A właściwie to Toma Kalinske, który stał za sterami amerykańskiego skrzydła firmy i sukcesem Sega Genesis (u nas Mega Drive). To on jest głównym bohaterem tej książki, czy też raczej powieści.

Natomiast Wojny Konsolowe to całkowicie inny poziom – jeszcze bardziej kompleksowa, a złożona narracja spaja wiele wątków opisujących kawał historii, który przez nikogo nie był jeszcze tak opisany. Dzięki tej powieści szczególnie młodsi czytelnicy zobaczą, że nieustanne utarczki między obozem PlayStation, Xbox i PC MasterRace nie są niczym nowym, przypominając wręcz dziecinne igraszki względem korporacyjnych wymian ciosów sprzed niemal ćwierć wieku.

Nie zapominajmy jednak, że to przede wszystkim kronika wojny między dwoma gigantami. Choć jest napisana w taki, a nie inny sposób, to wciąż skarbnica wiedzy, opowieść pełna faktów i ciekawostek dotyczących tego okresu. To książka, wobec której żaden fan Segi, Nintendo czy też po prostu dobrej powieści toczącej się w kręgach wielkiego biznesu, nie może przejść obojętnie. Autor odwalił kawał doskonałej, dziennikarskiej roboty, którą połączył z doświadczeniem scenarzysty, dając nam jedyny w swoim rodzaju utwór literacki.

I choć czytelnik wie, co przyniesie koniec książki, to wciąż czyta się ją z zapartym tchem, nie tylko ze względu na świetną tematykę i ukazane ciekawe wydarzenia, ale także ze względu na świetny styl autora, dzięki któremu czytelnik dosłownie pożera każdą następną stronę, nie mogąc się nasycić.

Książka przedstawia wydarzenia bardzo szczegółowo. Kluczowe momenty (np. premiera nowej konsoli Nintendo) przedstawione są wręcz godzina po godzinie. Równocześnie mimo dość dużej objętości czyta się ją jak thriller. Zawdzięczamy to stylowi autora. Blake J. Harris ma doświadczenie jako filmowiec i doskonale pisze dialogi. Momentami mamy wrażenie że czytamy powieść a nie dobrze udokumentowaną literaturę faktu.

Wojny konsolowe to książka, która powinna znaleźć się na półce każdego miłośnika kultury gier wideo.

Reasumując, wyprzedzę ewentualne pytanie i odpowiem od razu: jeśli zastanawiacie się nad kupnem tej pozycji, to nie czekajcie z tym działaniem ani chwili dłużej. Nie licząc odrobinę dziwacznego wstępu, to chyba z czystym sumieniem mogę ją polecić każdemu, kto interesuje się tematyką technologii i gamedevu. Polecam ją również osobom niekoniecznie związanym z branżą gier, ale mającym zacięcie na płaszczyźnie marketingowej, ponieważ utwór Harrisa to przede wszystkim świetne kompendium wiedzy na temat historii tego segmentu rynku. A że książka została ładnie wydana przez oficynę SQN, to chyba nie musze pisać już nic więcej.